Stad Rüthen en de ezels
Het verwijst naar de lokale historische bijzonderheid dat er tot het begin van de 19e eeuw altijd een ongewoon groot aantal ezels in Rüthen werd gehouden. Door de speciale topografie van de bergstad bleken deze lastdieren hier bijzonder geschikt en nuttig:
Aan de ene kant werden ze gebruikt om gratis brandhout te halen uit de onbegaanbare bossen van Rüthen, aan de andere kant werden ze gebruikt om zakken broodgraan of bakmeel van de huishoudens van de boeren naar of van de watermolens in het nabijgelegen Möhnetal over het steile pad van Rüthen of terug naar de bergstad te vervoeren. De ezel was dus gedurende vele generaties een onmisbaar en daarom buitengewoon veel voorkomend huisdier in Rüthen.
In de volkstaal van de naburige steden leidde dit echter al snel tot de spottend satirische vergelijking van de burgers van Rüthen en hun zogenaamd "typische" eigenschappen met de eigenschappen van de boerderijdieren die lange tijd zo opvallend talrijk in de stad waren geweest en die pas met de mechanisatie van de 19e eeuw uit het dagelijkse leven en uiterlijk van Rüthen verdwenen. Maar niet uit de langer bestaande volkstaal:
Want de traditionele bijnaam Rüthen geniet nog steeds een onverbrekelijke populariteit in het regionale spraakgebruik en het vroegere lastdier Rüthen, dat tegenwoordig zeer zeldzaam is geworden, heeft sinds enkele jaren weer een concrete nuttige toepassing voor de burgers (gemeenschap) gevonden - zoals het lang geleden ooit deed - in het kader van vindingrijke, creatieve moderne citymarketing. Nu echter als een zeer effectieve lokale symbolische figuur met een duurzame unique selling proposition.